Paar hoogtepunten van de laatste weken

We zijn er nog hoor. Sinds het verhaal van Roelof en Carla is het wat stilletjes geweest op de site. Niet dat we hebben stilgezeten, maar misschien is het juist daarom dat een verhaaltje er even niet van kwam. Bijpraten is bijna onmogelijk en ook niet leuk leesbaar, dus maar even wat 'hoogtepunten':

Roel kwam logeren!
Roel (broer van Koen) is langs geweest eind maart! En ‘langs geweest’ was het ook echt. Hij kwam ff voor een lang weekendje naar Lagos, businessclass. Tja, sommige mensen hebben altijd mazzel… Maar ondanks zijn relatief korte bezoek, was het erg leuk om hem hier te hebben. Nu heeft hij het huis even echt gezien en wat van de stad en de omgeving. En van de meisjes natuurlijk. Ook altijd leuk! Hij verzon de leukste spelletjes voor Eline, dus dat was natuurlijk dikke pret! We hebben de standaarddingetjes gedaan (winkels, marktje, toertje, werk van Koen, uit eten, koffie en taart met Evelien, the beachhouse + boottocht erheen) en zijn op de laatste dag naar een dierentuintje geweest. Het zou acht km buiten Lagos liggen, het was iets van zestig ofzo… Na een kwartier buiten Lagos belde onze chauffeur maar even op, hoe lang het nog rijden was. Een kwartier was het antwoord. Jaja, echt nog wel een klein uur onderweg geweest dus ! Ik had beter moeten weten inmiddels. En meuk dat het was, haha! Nouja, haha, voor ons was het grappig om te zien, maar voor de dieren was het dieptriest. Kale hokken, in de brandende zon, schoolklassen die met stokken in de hokken porren en schreeuwen naar de leeuw. Echt te triest voor woorden!
Roel was ook enthousiast over Lagos en het gebeuren hier. Misschien komt hij volgend jaar weer, met Hedwig en de kids. Zou leuk zijn natuurlijk!

Eline en Noa
Met de meiden gaat het goed. Noa groeit als kool en doet het goed. Ze krijgt hier haar benodigde vaccinaties. Net als in Nederland, vindt ze dit ook hier niet leuk. En ze krijgt er hier veel! Ze heeft er geloof ik als vier meer te pakken dan ze in Nederland zou krijgen. Maarja, we wonen hier nu, dus moeten we haar beschermen voor de ziektes van hier. Ze is een vrolijke meid en nog steeds een druktemaker. Ze houdt er erg van om vermaakt te worden. En ze houdt van eten en drinken. Ze is nog steeds heerlijk Hollands welvaren, al wordt haar gezichtje iets smaller. Haar spitse kinnetje, net als van Eline en Evelien, wordt steeds wat meer zichtbaar. Het slapen ’s nachts gaat echt net wat beter. Ook op dit vlak wou mevrouw graag de nodige aandacht. En die kreeg ze dus ook. Maar nu gaat ze op rantsoen, want iedereen heeft de nachtrust hard nodig. Gisteren is haar eerste tandje doorgekomen, dus het wordt nu echt een grote meid!
Eline vindt het nog steeds leuk op school. Vlak voor de Pasen was er een afsluiting met een hoedenparade en eieren zoeken. Ze vond het erg leuk. Haar hoed showen aan de kindjes en de mama’s was natuurlijk spannend, maar ze deed het wel. Knapperd! En het eieren zoeken ging ook op z’n Eline’s: rustig lopen, rustig kijken en als ze dan een bakje met drie kleine eitjes erin had gevonden, gingen ze rustig een voor een in haar zelfgeknutselde mandje. Andere kindjes sjeesden door de tuin en graaiden alles snel weg, haha. Leuk om de verschillen zo te zien! Vandaag was ze op school de ‘starhelper’. Dan mag je de deur open doen en de mama’s binnen roepen: mommies come inside please! Daarna zit ze tussen de twee juffen voor de kindjes en de mama’s om de gebaren bij de liedjes voor te doen, net als de juffen. Het was grappig om Eline zo te zien, ze keek alleen maar naar mij, de schat.

Koen en Evelien
Koen is nog steeds lekker druk op het werk. Er lopen veel verschillende projecten, dus hij heeft genoeg te doen. Hij is wel standaard eerder thuis dan vorig jaar, dus dat is wel fijn. We kunnen nu eigenlijk altijd samen eten, wat wel veel gezelliger is.

Ik ben aan het aerobicen op dinsdag en vrijdag. Gelukkig in een zaaltje met airco. Buiten loopt de bewaking met geweren rond, maar dat drukt de pret zeker niet. De teacher is een echte Nigeriaan en doet erg zijn best om Engels te praten. Het is beter als hij het even voordoet… En hoe hij telt vind ik nog steeds erg grappig: one, two, pree, .., sebben, eight, haha!! Ook is het erg leuk om te zien hoe de verschillende nationaliteiten zich uitsloven. Ik als boerenLientje aerobic op z’n Hollands (visualiseer het maar gewoon), de Nigeriaanse dames swingen er wat meer bij en de Britten zijn gewoon gaaf om naar te kijken (glimlach je al bij het beeld alleen al? Kun je nagaan hoe ik me soms echt moet inhouden om niet te gieren van het lachen, haha!) De Fransen zijn trouwens ook leuk om naar te kijken, maar die zijn heel sierlijk, precies wat je zou verwachten. Ik hoop maar dat iedereen ook veel plezier aan mij beleefd ;-) .

Ik doe ook twee online cursussen: NLP (neuro linguïstisch programmeren) en experience marketing. En ik geef hockeyles aan basisschoolkinderen van de Nederlandse school met een aantal andere dames. Ik heb mijn cv wel vertaald naar het Engels en aan wat mensen doorgestuurd, maar er is nog niets uitgekomen. Ik moet ook zeggen dat ik er nu ook niet heel erg actief achteraan zit, de dagen komen al steeds voller en voller met allerlei andere activiteiten. Voor mezelf of de kids. Binnenkort start ik in een commissie voor de organisatie van het grootste fundraising festijn hier in Lagos: Small World. Erg leuk! Ook komt er misschien na de zomer een functie vrij op de school van Eline (als juf) en kan ik daar iets betekenen met wat PR of communicatiezaken on the side.
Misschien komt die echte marketingbaan er nog wel (max. drie dagen en een auto met chauffeur alstublieft), maar misschien ook niet. Met de dingen die ik er nu naast doe, werk ik ook aan mijn ontwikkeling en mijn cv en dat is wat ik graag wil. Ik ben geen echte stay-home-mum, maar de tijd die ik nu met en voor de beide meisjes heb is wel echt onbetaalbaar!

Ik heb bij dit verslag gewoon at random wat foto’s geplakt. De foto’s van de laatste weken zitten er nog niet bij, die staan nog op de camera. Volgende keer!

Liefs,
Evelien
(en Koen, Eline & Noa)