Ons stralende lieve meisje

Nu heb ik dan eindelijk de energie gevonden om mijn langverwachte jubelverhaal over Eline met jullie te delen.

Eerst nog even een mededeling over deze website: de temperatuur die er bij staat is compleet vergezocht. We snappen niet waar dit genenereerd wordt, want bewolkt en 15 graden is het zeer zeker niet! Het is afwisselend een wolk en zon, dat klopt, maar het is nog steeds zo'n 33 graden schat ik...

Ook nog eerst even een korte update over mijn gesteldheid. Ik lig nu in bed, met een pak zoute tucjes en een flesje water naast me. Af en toe knabbel ik op een tucje en nip ik wat water. Veel komt er niet in en met vlagen komt alles er weer uit. Ik probeer de moed erin te houden, maar mijn conditie maakt ons wel wat zorgen. Koen heeft Ovoltine gekocht (een soort poederchocolademelk met vitamines en mineralen) en op een of andere manier geeft dit mijn maag rust. Hiervan drink ik dus drie keer per dag een glas en dat blijft erin! Omdat er in april verkiezingen zijn hier en ze toch wel wat onrust verwachten hebben we besloten dat Eline en ik terugvliegen naar Nederland. Vandaag heeft Koen dit geregeld, volgende week vrijdagavond vliegen de beide dames dus al weer noodgedwongen terug en laten man/papa achter... Het was een moeilijke beslissing, maar we denken voor nu wel de beste vanwege mijn gezondheid, versterkt met de aankomende verkiezingen. Het was al de bedoeling om van 6 t/m 15 mei in Nederland te zijn voor vakantie, de geboorte van ons nieuwe neefje en de 60ste verjaardag van mam. Ik vlieg de 15e dus weer met Koen mee terug naar Nigeria. Nu maar hopen dat Koen dan kan komen, want het visum is nog niet akkoord. Dit wordt pas in mei verwacht, dus vanaf dan mogen we eigenlijk alledrie het land pas uit, maar vooral in natuurlijk. Nood breekt echter nog steeds wet, dus de hele procedure moet helaas opnieuw voor Eline en mij.
Helaas is het dus even niet meer zo party, party als het begon, maar ik hoop dat we dit met ons drietjes in mei weer kunnen oppakken.

Nu dan het fijne en leuke nieuws, wat mij en Koen erg blij maakt: met Eline gaat het super goed! Ze vermaakt zich enorm! Er is wel een duidelijke stijgende lijn in te ontdekken, maar ze zit nu ergens bovenin!
In het bungalowpark in IJhorst ging het prima, ze had genoeg aan de koffer met speelgoed die ik achter had gehouden voor de verhuizers en de stalamp met lichtknopje op de grond was genoeg voor veel plezier. Ze ging ook nog gewoon naar het Pelikaantje op maandag en donderdag, dus wat dat betreft ging het gewoon door voor haar. De woensdag voor vertrek moest ze nog een rabiesprik. Ze heeft er nu drie gehad en reageerde er elke keer vrij heftig op (twee keer met overgeven). Donderdagnacht hebben we met de beide families gelogeerd in VanderValk Schiphol en hier heeft ze helaas overgegeven. Gelukkig was ik net terug op de kamer en kon ik haar meteen troosten. Ze heeft verder goed geslapen die nacht en het ook op het vliegveld goed gedaan in de buggy en op schoot. Haar neefje Quinten knuffelde haar nog een paar keer goed en stevig zoals alleen hij dat kan en toen verdwenen we na veel zwaaien en wat traantjes door de douane. We waren laat, dus liepen (ja Eline was de buggy al zat, ze wilde zelf lopen) we vrijwel meteen richting gate. Daar besloot mevrouw nog snel een poepluier te produceren, nouja, beter nu dan in het vliegtuig.
We hadden een heel businesscompartiment voor ons drietjes, wat fijn was voor ons en de andere passagiers. Eline werd goed verzorgd met speelgoed en drinken. Toen ze verplicht op schoot in de riemen moest, was madam het er natuurlijk niet mee eens: geef haar eens ongelijk. Net na het opstijgen viel ze in slaap: dat was wel even lekker. Ze heeft een uur/anderhalf geslapen en wilde toen spelen (lees: vermaakt worden). Mama is daarin dan vaak het bokje, dus papa heeft een relatief rustige vlucht gehad ;-).

Tegen het einde van de vliegreis was ze het wel zat en werd ze wat jengelig, maar het hielp niets want we waren er nog niet. Eenmaal veilig geland, heeft Koen de koffers georganiseerd en heb ik in de tussentijd Eline begeleid met het wel 15 rondjes lopen om de bagageband. Ze vond het erg leuk, want ze zwaaide steeds naar de steward als we hem weer passeerden, haha.

In de auto ging het goed, heeft ze ook even geslapen, maar in de hotelkamer vond ze het niets. Ze weigerde te slapen. Uiteindelijk hebben we roomservice besteld en Eline daarna bij ons in bed gelegd. Het leek me altijd al heerlijk om haar eens lekker knuffelig naast me in bed te hebben, maar dat liep iets anders. Mevrouw houdt ervan om veel van houding te veranderen, dus gedurende de nacht werd ik steeds wakker gemaakt door beentjes die de benodigde draai in werking zetten. Het eindresultaat was dat ik helemaal op het randje lag van het 180 brede bed, mevrouw bijna over dwars lag met haar hoofdje tegen papa. Tja, misschien moet ze toch wat ouder zijn om lekker knuffelig te kunnen liggen...

De dagen daarop volgend werden zowel Eline als ik gek in de hotelkamer. Veel te klein en te rommelig met al onze bagage. Maandagmiddag trokken we dus in het huis, hoewel er nog wel het e.e.a. geregeld moest worden. Eline wilde meteen lekker slapen in haar nieuwe kamertje. Die nacht begon bij mij de misere met zeven keer naar de badkamer. De dag erna was voor mij dus een mindere dag en dit merk je meteen aan Eline. Ze was jengelig en huilerig. Gelukkig was Mary er. Eigenlijk de huishoudelijke hulp, maar ze wierp zich meteen op als nanny: heel fijn! Eline moest erg om haar lachen dus dat is goed! Eigenlijk meteen die woensdag liet ik Mary wat meer met Eline doen en nam zelf rust boven. Elke keer als ik dan beneden kwam was het gaaf, omdat Eline zoveel wil ontdekken! Ze pakt mn hand/vinger en trekt me overal mee naar toe. Ze weet inmiddels perfect de deur naar buiten te vinden en ook dat ze via de schuifpui kan. "Open" (of eigenlijk meer: Opah) zegt ze dan. Ook weet ze waar ze haar drinken krijgt en appelsap vindt ze dan het lekkerst. Dit zegt ze ook al "Appel" (of eigenlijk meer: appew). Knappe meid. Wat ik echt super vond was dat ze mij uit een fles water zag drinken. Dat zag er blijkbaar stoer uit, dus dat moest Eline ook! Ze heeft even geoefend en is een paar keer lekker nat geworden, maar na een tijdje kon ze gewoon zelf uit de grote fles drinken! Ik zei dat ze op de bank moest zitten als ze drinkt. Dus nu pakt ze de fles, zet m op de bank, klimt er zelf achter aan, pakt de fles, draait wat (dop moet wel al wat los zitten), zet de fles aan haar mond, kiept de fles om zover als nodig en drinkt een paar slokjes. Dit kiepen herhaalt ze totdat ze klaar is, dan pakt ze de dop weer en draait het erop, wat nu nog vooral heen-en-weer is in plaats van heen-heen-heen, maar goed, ook dat is een concept dat ze door moet krijgen en al steeds beter gaat! Wat een knappe stoere meid is het toch he?
De nanny noemt haar Elina en dit probeert ze na te zeggen. Haar naam klinkt nu nog uit haar mond als Anna, maar we komen in de richting. Wel mooi dat ze die naam al kan, want zo heet haar pasgeboren nieuwe vriendinnetje uit Meppel ;-).

Het slapen gaat hier super, helemaal zoals we van ons slapemeisje gewend zijn: tussen de middag zeker twee uur en 's avonds tussen zes en zeven uur gaan slapen en wakker worden klokslag acht uur 's ochtends. Wat een heerlijk makkelijk meisje!
We hebben ook een dvd gekocht van Het Zandkasteel, dit vond ze in Nederland heel leuk en dat is nu niet minder. Voor het slapengaan kijken we een aflevering. Als ze de laptop ziet wijst ze, lacht ze en zegt ze Toet! Ik ga dan op de bank zitten en open het geheel, Eline kruipt dan op de bank en op schoot en hangt heerlijk tegen me aan als ze lacht elke keer op dezelfde momenten en zwaait als dat van haar verwacht wordt. Op het einde zegt ze nog even "Doeg!" Lief!!!

Kortom, Eline doet het super en geniet met volle teugen van het leven en de aandacht van de nanny, huishoudster, chauffeur, tuinman en wachten hier. Ik hou maar in gedachten dat ze zo flexibel is dat ze overal snel weer went. Want dat zal ze helaas wel moeten komend jaar. Maar ze is ons toppertje en doet het zo goed en bijna altijd met een stralende (schater)lach dat dit vast goed komt.

Liefs en tot snel,
Evelien

PS: Ik heb een aantal videootjes op Youtube gezet. De linkjes staan er wat lelijk zo, maar de website staat niet toe dat ik de adressen verwerk in de titel, sorry daarvoor!

-Peak Paradise in sneltreinvaart gefilmd
http://www.youtube.com/watch?v=4osS7kPdxpQ

-Eline vermaakt zich enorm met Mary
http://www.youtube.com/watch?v=Xss-S-7Q33c

-Eline vliegt businessclass
http://www.youtube.com/watch?v=dk4j4mrxeO4

-Eline slaapt een uur/anderhalf van de zes
http://www.youtube.com/watch?v=q3141AkSKdA

-Eline in ons kale huis: "Zelf doen!"
http://www.youtube.com/watch?v=ivQcRy4swUk

-Eline op de schommel in het bungalowpark
http://www.youtube.com/watch?v=ur2MLRntDL8

-Eline eet liever oma's appeltaart dan een boterham met kaas
http://www.youtube.com/watch?v=0poj9vARFGk